For Thine Is The Kingdom
Ας τα πάρουμε με την σειρά.To Esoteric Warfare των Mayhem είναι ένας απόλυτα ευφυής και ευχάριστος δίσκος.Δεν είναι το ίδιο ακραίος και αριστουργηματικός με το Ordo Ad Chao, αλλά κινείται με άνεση ανάμεσα στα όρια που οι ίδιοι οι Mayhem(δε τρου) έχουν δημιουργήσει με τους 3 προηγούμενους δίσκαρους.Ω ναι. Και φυσικά η Thorns προσέγγιση του νέου κιθαρίστα μόνο θετική μπορεί να είναι και χαμόγελα να φέρνει.Ο άρχοντας του δίσκου είναι ο άνθρωπος με την φωνή αρρώστια, ο Attila Csihar.Οι ερμηνείες του που ποικίλουν από κομμάτι σε κομμάτι απλά κρατάνε το ενδιαφέρον αμείωτο ακόμα και στα πιο αργά doom-ish σημεία. Απο τις καλύτερες προσωπικά κυκλοφορίες τoυ black για φέτος.Και δίσκος που αξίζει να έχει το όνομα Mayhem στο εξώφυλλο του, αλλά σίγουρα όχι ο καλύτερός τους.
Τρέχουμε και δεν φτάνουμε, γιατί αποδειχθήκαμε(για ακόμη μια φορά) αργόσχολοι.Η εμπειρία του Heavy by the Sea Festival σηκώνει πολλές συζητήσεις ανάλογα από το πρίσμα από το οποίο την βιώνεις.Δηλαδή, σε ένα τόσο ετερόκλητο line up, είναι λογικό να μην είσαι οπαδός όλων των συγκροτημάτων.Άρα θα προτιμήσεις και σίγουρα θα ευχαριστηθείς περισσότερο το συγκρότημα που απευθύνεται στον ήχο που σε χαρακτηρίζει.Είτε αυτός είναι stoner, είτε black/death ή alternative/hardcore.Σε ένα θεωρητικά τόσο διαφοροποιημένο ηχητικά festival εμφανίζεται και το όνομα των Ghost, για τους οποίους θα πήγαινα και πριν ανακοινωθούν οι Behemoth, οι οποίοι μου έδωσαν ένα λόγο παραπάνω να πάω στο Φάληρο.Και είναι αυτοί που θεωρώ ότι κέρδισαν τους περισσότερους ,μαζί με εμένα, βάσει ενός κριτηρίου.Ως το συγκρότημα που κέρδισε οπαδούς οι οποίοι δεν ήταν εξοικειωμένοι με τον ήχο του.Δηλαδή ο στονεράς να ακούσει και να γουστάρει Behemoth π.χ ή το ανάποδο.Φυσικά πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι και τίποτα ακραίο ή πολύπλοκο οι Ghost αλλά σίγουρα δεν ήταν όλοι οι παρευρισκόμενοι το ίδιο ενδιαφερόμενοι με την πάρτη τους.Ήταν και στην μέση το στοίχημα για το πως θα είναι ζωντανά τα ποπ τραγούδια τους και η σκηνική τους παρουσία.Ένα στοίχημα το οποίο κέρδισαν οι Σουηδοί με το καλησπέρα(ή το Per Aspera για να είμαστε πιο ακριβείς).Για μένα η εμφάνιση τους μπροστά σε ένα τόσο ετερόκλητο κοινό κρίνεται εντυπωσιακή και σίγουρα δείχνει συγκρότημα που το hype που το περιβάλλει, έχει μια βάση και φυσικά δείχνει ότι μπορεί να φτάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα.
Οι Behemoth, το έτερο συγκρότημα για το οποίο πήγα στο festival αδικήθηκαν από την ώρα την οποία εμφανίστηκαν, καθώς και από τον ήχο που παρουσίασαν στο πρώτο 15λεπτο.Αν και αφοσιωμένοι στον σκοπό τους και σωστοί επαγγελματίες, σίγουρα η φύση του festival δεν τους βοήθησε πολύ,παρά τον παθιασμένο κόσμο, και η ανάγκη να τους δούμε headliners σε κλειστό χώρο με ολοκληρωμένο set είναι επιβεβλημένη.Μα να κλείσουν χωρίς Demigod?Φέρτε τους πάλι!
Τέλος, θεωρώ υποχρέωση μου,ηθική και προσωπική ανάγκη, να απευθύνω έστω και καθυστερημένα, ένα ύστατο χαιρετισμό στον άνθρωπο που έφυγε πριν λίγο καιρό(12 Μάιου) και μου καθιέρωσε στην συνείδηση το πως εικονογραφείται και γίνεται απτή και ορατή η ακραία φύση του metal.Μιλάω προφανώς για τον Hans Rudolf Giger τον οποίο κυρίως έμαθα από τον πίνακα που παραχώρησε ως εξώφυλλο για το Megatherion των Celtic Frost. Φυσικά και είναι γνωστός ως δημιουργός του Alien αλλά έχει προσφέρει και πίνακες για άλλα εξώφυλλα του metal όπως το Heartwork των Carcass, τα 2 Triptykon, Danzig και άλλα.Φυσικά πέρα από τον εφιάλτη του Alien, η σχέση του με τον Tom G. Warrior είναι αυτή που τον καθιέρωσε στην συνείδησή μου.Συνεπώς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο αυτό που σε εμένα έναν άγνωστο(και ίσως και σε αυτό το blog), προσέφερε τόσα, αρκετά ώστε να είμαι σε θέση να νιώθω και να αντιλαμβάνομαι διαφορετικά, ίσως και σε ένα καθαρότερο βαθμό, το χάος και την μεγαλοπρεπή σπουδαιότητα των Celtic Frost και όλων όσων συνεπάγονται, αυτό το κτήνος-βασιλιά στο οικοδόμημα του ακραίου.Νιώθω περισσότερο τυχερός που τα Μέλανα Χάσματα φιλοξενούν την δισκοθήκη μου και που το απίστευτο εξώφυλλό τους, κοσμεί(ώς αφίσα) τον τοίχο του δωματίου μου.Τα δημιουργήματα ξεπερνούν τον καλλιτέχνη και είναι αυτά που εξασφαλίζουν μια θέση στην αιωνιότητα, προσπερνώντας επιδεικτικά την αλλοίωση που προκαλεί ο χρόνος.Και ο Giger έχει αφήσει τέτοια παρακαταθήκη που η θέση του στον χωροχρόνο είναι εξασφαλισμένη.
Υ.Γ.: Hail Caesar!(είμαστε σινεφίλ βρε αδερφέ)
Τώρα έχει περάσει ένας μήνας τι λίστα να δώσω..Συνοπτικά λοιπόν τα ακούσματα περιελάμβαναν ό,τι εμφανίστηκε στο Heavy By The Sea(σχεδόν), Abigor(κάτι πήρε το μάτι μου για νέο δίσκο-αναμένω),Goatwhore(to fun του ακραίου αχταρμά),Τurbonegro(πολλή πίτσα),Σουηδίλες τύπου Sacramentum-Tribulation-Dismember, το νέο Spectral Λore(soundtrack για άλλη φάση), Diocletian (μπαντάρα) α και τελευταία Chelsea Wolfe και King Dude.Έχω θέματα.
Τρέχουμε και δεν φτάνουμε, γιατί αποδειχθήκαμε(για ακόμη μια φορά) αργόσχολοι.Η εμπειρία του Heavy by the Sea Festival σηκώνει πολλές συζητήσεις ανάλογα από το πρίσμα από το οποίο την βιώνεις.Δηλαδή, σε ένα τόσο ετερόκλητο line up, είναι λογικό να μην είσαι οπαδός όλων των συγκροτημάτων.Άρα θα προτιμήσεις και σίγουρα θα ευχαριστηθείς περισσότερο το συγκρότημα που απευθύνεται στον ήχο που σε χαρακτηρίζει.Είτε αυτός είναι stoner, είτε black/death ή alternative/hardcore.Σε ένα θεωρητικά τόσο διαφοροποιημένο ηχητικά festival εμφανίζεται και το όνομα των Ghost, για τους οποίους θα πήγαινα και πριν ανακοινωθούν οι Behemoth, οι οποίοι μου έδωσαν ένα λόγο παραπάνω να πάω στο Φάληρο.Και είναι αυτοί που θεωρώ ότι κέρδισαν τους περισσότερους ,μαζί με εμένα, βάσει ενός κριτηρίου.Ως το συγκρότημα που κέρδισε οπαδούς οι οποίοι δεν ήταν εξοικειωμένοι με τον ήχο του.Δηλαδή ο στονεράς να ακούσει και να γουστάρει Behemoth π.χ ή το ανάποδο.Φυσικά πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι και τίποτα ακραίο ή πολύπλοκο οι Ghost αλλά σίγουρα δεν ήταν όλοι οι παρευρισκόμενοι το ίδιο ενδιαφερόμενοι με την πάρτη τους.Ήταν και στην μέση το στοίχημα για το πως θα είναι ζωντανά τα ποπ τραγούδια τους και η σκηνική τους παρουσία.Ένα στοίχημα το οποίο κέρδισαν οι Σουηδοί με το καλησπέρα(ή το Per Aspera για να είμαστε πιο ακριβείς).Για μένα η εμφάνιση τους μπροστά σε ένα τόσο ετερόκλητο κοινό κρίνεται εντυπωσιακή και σίγουρα δείχνει συγκρότημα που το hype που το περιβάλλει, έχει μια βάση και φυσικά δείχνει ότι μπορεί να φτάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα.
Οι Behemoth, το έτερο συγκρότημα για το οποίο πήγα στο festival αδικήθηκαν από την ώρα την οποία εμφανίστηκαν, καθώς και από τον ήχο που παρουσίασαν στο πρώτο 15λεπτο.Αν και αφοσιωμένοι στον σκοπό τους και σωστοί επαγγελματίες, σίγουρα η φύση του festival δεν τους βοήθησε πολύ,παρά τον παθιασμένο κόσμο, και η ανάγκη να τους δούμε headliners σε κλειστό χώρο με ολοκληρωμένο set είναι επιβεβλημένη.Μα να κλείσουν χωρίς Demigod?Φέρτε τους πάλι!
Τέλος, θεωρώ υποχρέωση μου,ηθική και προσωπική ανάγκη, να απευθύνω έστω και καθυστερημένα, ένα ύστατο χαιρετισμό στον άνθρωπο που έφυγε πριν λίγο καιρό(12 Μάιου) και μου καθιέρωσε στην συνείδηση το πως εικονογραφείται και γίνεται απτή και ορατή η ακραία φύση του metal.Μιλάω προφανώς για τον Hans Rudolf Giger τον οποίο κυρίως έμαθα από τον πίνακα που παραχώρησε ως εξώφυλλο για το Megatherion των Celtic Frost. Φυσικά και είναι γνωστός ως δημιουργός του Alien αλλά έχει προσφέρει και πίνακες για άλλα εξώφυλλα του metal όπως το Heartwork των Carcass, τα 2 Triptykon, Danzig και άλλα.Φυσικά πέρα από τον εφιάλτη του Alien, η σχέση του με τον Tom G. Warrior είναι αυτή που τον καθιέρωσε στην συνείδησή μου.Συνεπώς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο αυτό που σε εμένα έναν άγνωστο(και ίσως και σε αυτό το blog), προσέφερε τόσα, αρκετά ώστε να είμαι σε θέση να νιώθω και να αντιλαμβάνομαι διαφορετικά, ίσως και σε ένα καθαρότερο βαθμό, το χάος και την μεγαλοπρεπή σπουδαιότητα των Celtic Frost και όλων όσων συνεπάγονται, αυτό το κτήνος-βασιλιά στο οικοδόμημα του ακραίου.Νιώθω περισσότερο τυχερός που τα Μέλανα Χάσματα φιλοξενούν την δισκοθήκη μου και που το απίστευτο εξώφυλλό τους, κοσμεί(ώς αφίσα) τον τοίχο του δωματίου μου.Τα δημιουργήματα ξεπερνούν τον καλλιτέχνη και είναι αυτά που εξασφαλίζουν μια θέση στην αιωνιότητα, προσπερνώντας επιδεικτικά την αλλοίωση που προκαλεί ο χρόνος.Και ο Giger έχει αφήσει τέτοια παρακαταθήκη που η θέση του στον χωροχρόνο είναι εξασφαλισμένη.
Υ.Γ.: Hail Caesar!(είμαστε σινεφίλ βρε αδερφέ)
Τώρα έχει περάσει ένας μήνας τι λίστα να δώσω..Συνοπτικά λοιπόν τα ακούσματα περιελάμβαναν ό,τι εμφανίστηκε στο Heavy By The Sea(σχεδόν), Abigor(κάτι πήρε το μάτι μου για νέο δίσκο-αναμένω),Goatwhore(to fun του ακραίου αχταρμά),Τurbonegro(πολλή πίτσα),Σουηδίλες τύπου Sacramentum-Tribulation-Dismember, το νέο Spectral Λore(soundtrack για άλλη φάση), Diocletian (μπαντάρα) α και τελευταία Chelsea Wolfe και King Dude.Έχω θέματα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου